فروشگاه ماهواره

کارت بانکی تان را برداشته و برای خرید یک تلویزیون صفحه تخت درست و حسابی به فروشگاه لوازم صوتی و تصویری می روید. بعد از ورود به فروشگاه تازه مشکل شروع می شود، حال باید بین تلویزیون های ال سی دی و پلاسما دست به انتخاب بزنید! به راستی کدامیک بهتر است و نیاز مرا برآورده می کند؟ حتی اگر بخواهیم مساله را سخت تر کنیم، باید پای تلویزیون های ال ای دی را هم به این بازی باز کنیم . اما ترجیح می دهم در جای دیگری به آن بپردازم و شما را برای خرید تلویزیون جدید ناامید نکنم.

 اگر بخواهیم منصفانه به دو گروه درگیر در این ماجرا نگاه کنیم، هر یک از این استانداردها دارای مزایا و معایبی هستند که هنگام انتخاب باید مورد توجه قرار گیرند و هیچ یک از آنها را نمی توان کامل و بی عیب دانست. فقط هنگام خرید باید نیازهای مان و نسبتش با جیب مان را سبک و سنگین کنیم و مناسب ترین انتخاب را داشته باشیم.

  تفاوت های میان تکنولوژی پلاسما و ال سی دی  
صفحات پلاسما و ال سی دی ممکن است در ظاهر شبیه هم باشند، اما شکل ظاهری و میزان ضخامت را می توان پایان شباهت این دو تکنولوژی دانست. نمایشگرهای پلاسمایی همانگونه که از نامشان بر می آید ، شامل شبکه ای از سلول های کوچک حاوی پلاسمای گازی است که با ولتاژ الکتریکی مشخصی برای ایجاد تصویر تحریک می شوند. نمایشگرهای ال سی دی (liquid crystal display یا صفحه نمایش کریستال مایع) از حجم فشرده ای از کریستال مایع تشکیل شده اند که فضای بین دو صفحه شیشه ای را پر کرده. در اینجا تصاویر توسط سطوح گوناگون شارژهای الکتریکی که بر روی کریستال مایع اعمال می شود به وجود می آیند.

 آیا میان کیفیت تصویر تلویزیون های سی آر تی معمولی با تلویزیون های پلاسما و ال سی دی تفاوت خاصی قابل مشاهده است؟  
 برای مصرف کنندگان اینکه چه اتفاقاتی در پشت پرده تولید تصویر تلویزیون می افتد اصلا اهمیتی ندارد. بلکه موضوع مهم چگونگی ایفای نقش این ابزار در نمایش بی عیب و نقص تصاویر است. از این دیدگاه هر دوی تلویزیون های پلاسما و ال سی دی تصاویر عالی و جذابی تولید می کنند. البته هنوز هم ممکن است برخی عاشقان سینمای خانگی و خوره های بازی را بیابید که معتقدند سی آر تی ها تصویر بهتری دارند. هرچند که با تولید پلاسماهای جدید و پیشرفت های کیفی ال سی دی با استفاده از تکنولوژی ال ای دی بک لایت دیگر این گونه صحبت ها کم لطفی و متعصبانه به نظر می رسند.

 اما در مقام مقایسه این دو تکنولوژی افرادی که به شکل حرفه ای از سینمای خانگی استفاده می کنند، معتقدند که کیفیت پلاسما یکی دو پله بهتر از ال سی دی است و به قول معروف یک سر و گردن بالاتر است. دلیل این امر هم در اینجا است که تلویزیون های پلاسما رنگ سیاه واقعی تر و تیره تری را نسبت به ال سی دی ها نمایش می دهند و این تفاوت باعث می شود در سکانس های تاریک فیلم جزئیات و کنتراست بهتری را شاهد باشیم. ماهیت فناوری ال سی دی اینگونه است که نوری از پشت لایه های شیشه ای به آن می تابد تا تصویر تولید شود و همین امر هم باعث می شود که ال سی دی ها هیچگاه به تاریکی حقیقی دست نیابند. زیرا در تاریک ترین صحنه ها هم باز مقدار کمی نور از میان پیکسل های تصویر به بیرون نشت می کند. البته این نقیصه در نسل های جدید ال سی دی رو به بهبود است.

 مزایای پلاسما نسبت به ال سی دی  
علاوه بر کنتراست بهتر به دلیل قابلیت نمایش رنگ سیاه عمیق تر، تلویزیون های پلاسما نسبت به ال سی دی ها زاویه دید بهتری دارند. زاویه دید یعنی اینکه شما در چه موقعیتی از فضای ۱۸۰ درجه ای جلوی صفحه بنشینید و بدون کاهش کیفیت و یا تغییر رنگ بتوانید تصاویر را ببینید. این زاویه در ال سی دی ها مقداری کوچک تر از پلاسما است و از دو طرف تصویر چندان مناسبی را نمی توان دید. البته این زاویه روز به روز در حال باز شدن است و برخی از ال سی دی هایی که به تازگی به بازار ارائه شده اند زاویه دیدی همانند پلاسماها دارند. پلاسماها همچنین رنگ های روشن تر و شفاف تری را به نمایش می گذارند. این ایراد ال سی دی باز هم به همان نشت نور از پشت لایه کریستال مایع برمی گردد که میزان اشباع رنگ ها را تحت تاثیر قرار می دهد.

 برخی صاحب نظران هم عقیده دارند که بعضی ال سی دی ها تصاویر را کمی محو و تار نمایش می دهند، که این مورد در صحنه های پرسرعت فیلم ها و یا برنامه های ورزشی بیشتر قابل تشخیص است. البته این صحبت را بیشتر در خصوص نسل های قبلی ال سی دی می توان پذیرفت و ال سی دی های جدید چنان تغییر و تکامل معنی داری را پشت سر گذاشته اند که تفاوت های اینچنینی آنها با پلاسما بسیار ناچیز شده است. با کم شدن زمان پاسخگویی پیکسل ها (که با میلی ثانیه سنجیده می شود) چنان تصاویری در صحنه های اکشن به شما نشان داده می شود که باورش هم برای تان سخت است.

بزرگترین مزیت تلویزیون های پلاسما نسبت به پسرعموهای ال سی دی شان قیمت ارزان تر آنها است، به خصوص که در تلویزیون های صفحه بزرگ این قیمت بیشتر محسوس و قابل لمس است. با توجه به رزولوشن و کیفیت تصویر، هنوز تلویزیون های پلاسما به راحتی پشت ال سی دی های هم قیمت شان را به خاک می مالند. در بازار بسیاری از کشورها امروزه تلویزیون های پلاسما در اندازه های ۴۲ تا ۷۰ اینچ ارائه می شوند. مثلا یک پلاسمای ۴۲ اینچ با رزولوشن ۱۰۲۰×۷۶۸ تقریبا ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ دلار قیمت دارد. و حتی ممکن است یک پلاسمای ۳۲ اینچ را با قیمتی زیر ۸۰۰ دلار هم پیدا کنید. اما مطمئنا برای ال سی دی های اینچنینی باید مبالغ بالاتری را بپردازید، هرچند که این تفاوت روز به روز کمتر و رقابت بیشتر می شود.

 مزایای ال سی دی نسبت به پلاسما  
 ال سی دی ها نسبت به پلاسماهای هم اندازه شان معمولا رزولوشن تصویر بالاتری دارند، که این به معنی تعداد پیکسل بیشتر در صفحه است. ال سی دی همچنین نسبت به صفحات پلاسما برق کمتری مصرف می کند. برخی از مدل های جدید ال سی دی حتی کمتر از نصف پلاسماهای هم گروه شان مصرف انرژی دارند.

از نظر جثه هم ال سی دی ها از پلاسماهای هم اندازه شان سبک تراند و همین امر جابجایی و نصب آنها روی دیوار را راحت تر می کند. یکی از دلایل این امر استفاده از پلاستیک در ساخت صفحه محافظ بیرونی ال سی دی ها است. در صورتی که در تلویزیون پلاسما این صفحه باید از شیشه ساخته شود.

 برخی خبرگان در زمینه ال سی دی هم عقیده دارند که طول عمر ال سی دی ها بسیار بیشتر از صفحات پلاسما است. البته این نظر بیشتر در خصوص نسل های اولیه پلاسما صحیح بود که پس از ۲۰ هزار ساعت کار نیمی از روشنایی اولیه شان را از دست می دادند. اما بسیاری از پلاسماهای موجود در بازار طول عمری تقریبا برابر با ال سی دی و در حد ۶۰ هزار ساعت دارند. با یک حساب ساده متوجه می شوید که این زمان یعنی اینکه شما می توانید برای ۷ سال متوالی ۲۴ ساعته از تلویزیون تان استفاده کنید.

 از نظر کیفیت هم ال سی دی ها بالاخره در یکی دو سال اخیر با معرفی تکنولوژی LED Backlight تقریبا خودشان را به پلاسما رساندند. در این فناوری به جای استفاده از لامپ های فلورسنت از یک مجموعه نور ال ای دی استفاده می کنند. از نور ال ای دی هم به دو روش استفاده می شود: مستقیم و کناری. مسلما استفاده از روش مستقیم بسیار بهتر است، زیرا به تولیدکنندگان این امکان را می دهد که هنگام لزوم نور بخش هایی از تصویر را خاموش کنند که این به معنی کنتراست و وضوح تصویر بیشتر است. در روش کناری هم همانگونه که از نامش پیدا است، از گروهی ال ای دی در اطراف صفحه نمایش استفاده می شود. این نور سپس با استفاده از تعدادی آینه به طور یکنواخت در تمام صفحه پخش می شود، که بسیاری از کارخانه ها هم از همین روش استفاده می کنند. امسال هم باید منتظر استفاده بیشتر از ال ای دی در صفحات نمایش و کیفیت بهتر تصاویر باشیم، اما یادمان باشد که آن را با OLED ها که یک دسته جدا در شاخه صفحات نمایش هستند اشتباه نگیریم!

ممکن است شما چیزهایی در خصوص سوختگی صفحات پلاسما شنیده باشید. چیزی که به طور معمول در صفحات ال سی دی دیده نمی شود. این سوختگی صفحه هنگامی صورت می گیرد که یک تصویر ثابت برای مدت زمان طولانی روی صفحه نمایش داده شود، در نتیجه شبه آن تصویر همانند روحی سرگردان روی صفحه باقی می ماند که در اصطلاح از آن با عنوان سوختگی صفحه یاد می کنند. البته در پلاسما های امروزی این مورد کمتر به چشم می خورد که آن را باید ممنون فناوری تازه تر و امکاناتی از قبیل Screen Saver باشیم، اما به هر حال سوختگی صفحه نمایش هنوز یکی از اتفاقات دردناکی است که ممکن است برای صاحبان پلاسما به وقوع بپیوندد. خب، البته در پلاسماهای امروزی این مسئله فقط چند روز باعث دردسر در تماشای برنامه های مورد علاقه تان می شود و به مرور از بین می رود.
ال سی دی ۴۶اینچ سونی با تکنولوژی ال ای دی بک لایت XBR45

با این تفاسیر، در حال حاضر کدام یک برای من مناسب تر است؟ ال سی دی یا پلاسما؟  
اگر تصمیم دارید برای خرید یک تلویزیون صفحه بزرگ (منظورم بالای ۵۰ اینچ است) به فروشگاه مراجعه کنید، مناسب ترین انتخاب تان پلاسما خواهد بود. با انتخاب پلاسما دست شما برای خرید های گنده تر با هزینه کم کاملا باز است تا حسابی بتوانید در بین دوستان و آشنایان خودی نشان دهید! اگر چه ال سی دی رزولوشن بهتری را در اختیار شما می گذارد، اما پلاسما هنوز از لحاظ کیفیت تصویر روی سکوی بالایی ایستاده است و به شما لبخند می زند. البته نکته دیگری که در تصمیم گیری شما بین پلاسما و ال سی دی حتما باید مورد توجه قرار گیرد، وجود تیونر دیجیتال HD داخلی است. زیرا هنوز برخی تلویزیون ها فقط دارای تیونر آنالوگ هستند که با این صفحه بزرگ کیفیت چندان مناسبی را برای تماشا نخواهید داشت.

اگر قصد انتخاب تلویزیونی در اندازه کوچکتر دارید (۱۷ تا ۴۲ اینچ) تنها راهی که یک محصول خوش قیافه و خوش فرم را که با سلیقه تان جور باشد به خانه ببرید، خرید یک ال سی دی است. و باعث خوشحالی خریداران است که ال سی دی ها امروزه پایین ترین قیمت تاریخ تولید و فروش خود را دارند.

البته در خصوص نوع و محل استفاده تلویزیون هم جای بحث فراوانی است، اینکه می خواهید از آن در محیط روشن و معمولی خانه استفاده کنید یا اینکه یک محیط تاریک و سینما مانند را ترجیح می دهید؟ خرد جمعی اینگونه حکم می کند که ال سی دی به خاطر سیستم نور پشتی اش برای استفاده در روز و محیط های روشن مناسب است و پلاسما به دلیل اینکه در صفحه جلویی اش از شیشه استفاده می کند برای یک سینمای خانگی تاریک کاربردی تر خواهد بود. با این حال محصولاتی مانند پلاسماهای صفحه مات پایونیر و ال سی دی های تولید شده با تکنولوژی ال ای دی بک لایت با کیفیت تیرگی مناسب، تمام این محاسبات را به هم ریخته اند. پس بهتر است اینگونه بگوییم که برای محیط های تاریک پلاسما بهترین گزینه است و همچنین پلاسمای با پوشش مات و ضدانعکاس نور وسیله ای همه فن حریف خواهد بود.

در این میان، آیا واقعا خرید یک نمایشگر فول اچ دی ۱۰۸۰p عاقلانه است؟  
اگر شما واقعا یک معتاد تصاویر HD هستید که سعی می کنید تا حد امکان فقط از منابع با کیفیت ۱۰۸۰p استفاده کنید، پس ظاهرا بهترین انتخاب شما یک ال سی دی خواهد بود. به هرحال ۱۰۸۰p به سرعت در حال تبدیل شدن به یک فرمت عادی و روزمره است که توسط بسیاری از ال سی دی های با رزولوشن تصویر ۱۹۲۰×۱۰۸۰ پیکسل پشتیبانی شده و قابل نمایش است. امروزه حتی ال سی دی ها و پلاسماهای ارزان قیمت هم با رزولوشن ۱۳۶۶×۷۶۸ و ۱۰۲۴×۷۶۸ که همان ۷۲۰p است تولید می شوند. اگر آنقدر پول کنار گذاشته اید که می خواهید یک صفحه نمایش ۵۰ اینچی یا بزرگتر بخرید، دلیلی ندارد که به کیفیتی کمتر از ۱۰۸۰p فکر کنید.  

البته محتوای خیلی کمی با کیفیت ۱۰۸۰p برای تماشا وجود دارد و بسیاری از شبکه های تلویزیونی هنوز این کیفیت را پشتیبانی نمی کنند و یا حتی فیلم های سینمایی بصورت دی وی دی و با کیفیتی کمتر از این حد عرضه می شوند. امروزه تنها می توان از دیسک های بلوری و ویدیوهای دانلودی HD به عنوان تنها منابع تصویری با کیفیت ۱۰۸۰p نام برد. اما مطمئنا در آینده ای نزدیک این داستان به لطیفه بامزه ای شباهت پیدا خواهد کرد. کدام یک از شما هنوز از نوارهای بتا مکس و حتی نوارهای VHS برای تماشای فیلم استفاده می کنید؟